O Klubie

Historia Klubu.

Początek. VIII liga

Biało- Zieloni dołączyli do rozgrywek Hattricka 08.06.2015 w ostatnich tygodniach 46 sezonu jako Okocimski 1933 Brzesko, przejmując miejsce zespołu charz w rozgrywkach VIII.1996 ligi. Równocześnie działalność rozpoczęła Akademia juniorów. Już w dwa tygodnie później drużyna przystąpiła do meczu barażowego, jednak kompletnie niedoświadczony zespół uległ wyżej notowanemu Wawrinio 2-8.

Sezon 47 Okocimski spędził więc w VIII.1996 lidze mając za rywali jedynie boty (dopiero pod koniec rozgrywek pojawiła się drużyna nie sterowana przez komputer), bez problemu uzyskując awans, w tabeli wszechczasów zajmując 11 miejsce z 46 punktami.

VII liga.W sezonach 48-50 Biało – Zieloni rywalizowali w lidze VII.298 zajmując odpowiednio miejsca:

5 – utrzymanie po wygranym barażu (3-0 vs Wisła Białe)

6 – utrzymanie po wygranym barażu (5-2 vs 1pspak)

7 – spadając bezpośrednio, w tabeli wszechczasów osiągając 15 miejsce z 45 punktami. Dzięki dodatkowym przesunięciom ligowym Okocimski pozostał na siódmym poziomie ligowym, w lidze VII.613

Sezon 51 był najlepszym naówczas w wykonaniu OKS, wywalczone niespodziewanie 4 miejsce dało bowiem przepustkę do gry w barażach o 6-tą ligę przeciwko Szpikulcowi Kętrzyn. Awans był dosłownie o włos: Okocimski prowadził do 86 minuty, jednak gospodarze doprowadzili do dogrywki a ostatecznie o wyniku rozstrzygnęły karne, w których lepsi byli gracze rywali wygrywając 4-3.

Do sezonu 52 drużyna przystąpiła z jasnym celem: poprawa miejsca w tabeli z zeszłego sezonu i walka o awans. Sztuka ta udała się – pomimo dwóch silnych spadkowiczów i rewelacyjnego beniaminka – awans został wywalczony z pierwszego miejsca (30 pkt).

VI liga. Zmiana nazwy

Sezon 53 to zmiana nazwy: klubowy przydomek „Biało – Zieloni” został oficjalną nazwą klubu i pod tym szyldem drużyna przystąpiła do rywalizacji w VI.816 lidze. Debiutancki na tym szczeblu rozgrywek sezon należy uznać za udany: mając najniższe sumaryczne TSI Biało- Zieloni wyprzedzili aż trzech rywali i w meczu barażowym zmierzyli się z niezbyt silnym fc Brandbergen pewnie zwyciężając 6-1.

Sezon 54 BZB rozpoczęli z zamiarem utrzymania się na tym poziomie rozgrywek (w miarę możliwości bez konieczności rywalizowania w barażach) i wprowadzenia do zespołu młodzieży z klubowej Akademii. Cel ten zrealizowali: zespół ponownie zajął piątą lokatę i przystąpił do meczu barażowego, w którym rozgromił Inter Zadupie 8-0.

W sezonie 55 Biało- Zieloni zajęli 3 miejsce z dorobkiem 22 punktów. Podczas sezonu 56 Biało- Zieloni zdobyli 26 punktów co pozwoliło na zajęcie 4-go miejsca w tabeli, dotarli także do V rundy Pucharu Dożynkowego.

W sezonie 57 BZB zajęli 3 miejsce zdobywając 27 punktów. Wynik ten jest jednak z pewnością sporym niedosytem – po pierwszej rundzie zespół nie miał na koncie porażki i wszyscy liczyli na włączenie się Biało Zielonych do walki o awans. Runda rewanżowa nie była jednak udana – porażki z rywalami do pierwszego miejsca + wpadka z beniaminkiem spowodowała finisz zespołu na najniższym stopniu podium.

Sezon 58 zaowocował awansem na wyższy szczebel rozgrywkowy. W 14 meczach BZB zwyciężali 12-krotnie, dwa razy zremisowali, co pozwoliło na bezpośredni awans do V.153 ligi. W tabeli wszechczasów VI.816 ligi BZB zajęli 10 miejsce.

V liga.

W sezonie 59, Biało- Zieloni zadebiutowali na piątym poziomie rozgrywkowym (V.153), prezentując się dość przyzwoicie w piątoligowym towarzystwie. Pięć zwycięstw i trzy remisy pozwoliły na zajecie 5-go miejsca i przystąpienie do baraży, gdzie BZB gładko pokonali GKS Ogorzelnik 5-2.

W sezonie 60 mieliśmy sporą polaryzację ligowej stawki. Oprócz niekwestionowanego lidera, Beskidzianki, mieliśmy dwóch outsajderów: Zahir i Krotoszyn a także dwa zespoły „środka tabeli” (tu za środek przyjmujemy miejsca 2 i 3), FC Sztuki i beniaminka AdamEryk. Biało- Zieloni i dwa pozostałe zespoły (bimbersi i beniaminek Makma) rywalizowały ze sobą o unikniecie baraży, ostatecznie sztuka ta udała się piłkarzom BZB, którzy zajęli 4 miejsce.

Sezon 61, to okrzepniecie w środku ligowej stawki i spokojne zajecie trzeciego miejsca.

Sezon 62 zespół BZB rozpoczął od remisu, rozkręcając się jednak w miarę trwania sezonu, wykorzystując brak zdecydowanego faworyta, słabość spadkowicza Start Rudnik i przebudowy składów rywali zajął pierwsze miejsce w tabeli, przegrywając tylko jeden mecz, zwyciężając aż 11-krotnie. Zdobycie 35-ciu punktów wystarczyło do bezpośredniego awansu! W tabeli wszechczasów V.153 ligi zespół zajął 11-te miejsce gromadząc 99 punktów.

IV liga.Sezon. 63.

Rywalizację na czwartym poziomie Biało – Zieloni rozpoczęli w IV.7 lidze. Czwarty szczebel rozgrywkowy okazał się zbyt wymagający dla BZB, mimo ambitnej postawy i odniesienia pięciu zwycięstw (dwa nad botem) zespół zajął 7 miejsce, przegrywając baraże gorszą różnicą bramek. Doszło więc do pierwszego w historii spadku drużyny (nie biorąc pod uwagę sezonu 50).

V liga. Sezon 64.

Po spadku Biało- Zieloni znaleźli się w lidze V.181. Pomimo początkowych obaw (jedno z niższych TSI) zespół spisał się dobrze – zajął drugie miejsce zdobywając 31 punktów, tracąc dwa punkty do lidera i bezpośredniego awansu (zespół, który zwyciężył musiał grać w barażach).

Sezon 65.

W sezonie tym zmienił się plan szkoleniowy i rozpoczęła przebudowa drużyny. Trenerem został Jarosław Grenda (zastąpił odchodzącego do pracy w HZPN Krzysztofa Domerackiego) zaś zespół przeszedł na grę piątką obrońców.
Początkowo zmiany nie pozwalały na optymizm: po trzech kolejkach Biało-Zieloni tkwili na miejscu spadkowym, w pierwszej rundzie nie zdobyli nawet gola na wyjeździe, jednak z czasem nastąpiło zgranie drużyny i ostateczny finisz na 4 – miejscu z 23 punktami.

Sezon 66

Sezon bez historii, drużyna zdobyła 24 punkty, co pozwoliło na zajęcie drugiego miejsca w tabeli. Jednak ani przez chwilę drużynie „nie zagrażał” awans.

Sezon 67

Przez pierwszą rundę zespół spokojnie grał w górnej części tabeli, wydawało się nawet, że będzie próbował zniwelować czteropunktową stratę do lidera jednak rzeczywistość rundy rewanżowej okazała się brutalna – jedno zwycięstwo nad słabym beniaminkiem, seria pięciu meczów bez wygranej (w tym remis z grającym w ośmioosobowym składzie (!!!) spadkowiczem) zrzuciła Biało- Zielonych na szóste miejsce w tabeli i konieczność rywalizowania w barażach. Tam dopiero po dogrywce BZB udowodnili swą wyższość nad mistrzem VI.491, Valkiria, zwyciężając 3-1 po golach Everista, van Linthouta i Comisha.

Sezon 68

Po kiepskim poprzednim sezonie, zespół przystępował do nowej kampanii bez większego optymizmu. Skład ligi, w której pojawili się silni beniaminkowie oraz mocna drużyna z innej V ligi (zamiana za bota – spadkowicza) nie nastrajał pozytywnie. Jakież więc było zaskoczenie kibiców, gdy zespół świetnie rozpoczął rozgrywki. 6-0 z beniaminkiem z Katowic oraz 5-1 z Miedzią Legnica natychmiast zmieniło nastroje na trybunach i po trzech kolejkach, gdy zespół wciąż był liderem, zaczęto przebąkiwać o walce o „majstra”. Dalsza część sezonu nie była aż tak spektakularna, drużyna wpadła nawet w mini dołek nie potrafiąc dwukrotnie pokonać outsajdera tabeli, jednak w rundzie rewanżowej punktowała całkiem przyzwoicie ostatecznie zdobywając 22 punkty i zajmując czwarte miejsce w tabeli. Warto także podkreślić, że w sezonie 68 dobiegł końca pięcioletni plan przebudowy defensywy zespołu i w trakcie rozgrywek z klubu odchodzili kolejni wytrenowani zawodnicy.

Sezon 69.

W sezonie tym nastąpiła zmiana ustawienia i przejście na grę trójką napastników. Tradycyjnie, początki nie nastrajały optymistycznie – dwie wysokie porażki w pierwszych dwóch kolejkach, później zespół spisywał się „normalnie” i tak jednak w ostatniej kolejce musiał zwyciężyć aby opuścić miejsce spadkowe. Pewne zwycięstwo 4-0 (z weteranami ligi Armia Widzewa) i można było przystąpić do barażu z Szapoklak. Pewne zwycięstwo 4-1 pozostawia BZB na kolejny sezon w piątej lidze.

Sezon 70.

W sezonie 70 zespół zdecydowanie ogrywał u siebie słabszych, natomiast z silniejszymi oraz na wyjeździe jedynie pozostawiał dobre wrażenie (wyjątkiem wyjazdowa wygrana ze spadkowiczem). W efekcie na koniec sezonu zgromadził jedynie 13 punktów (najmniej w historii !!) i musiał walczyć o ligowy byt w barażach. Tam gładko pokonał Pancerni 39 5-1.

Sezon 71.

Doszło do sporych zmian w ligowej stawce (trzech beniaminków z awansu plus czwarty z zamiany mistrzem) co skrzętnie wykorzystali Biało- Zieloni, wygrywając osiem spotkań i zdobywając 27 punktów. Do zdobycia mistrzostwa i awansu do baraży zabrakło dwóch punktów. Dodatkowo Paweł Urban został królem strzelców, zdobywając 9 bramek.

Sezon 72.

Stawka ligowa nie była zbyt silna – bot, spadkowicz w przebudowie i trzech beniaminków. Doświadczona drużyna Biało- Zielonych cały czas przebywała w czołówce ani przez moment nie będąc zagrożona spadkiem ale też bardzo szybko uciekły marzenia o mistrzostwie. Konkretnie w kolejkach 7 i 8, po dwóch porażkach z liderem, RAAK Poznań. Ekipa ta zresztą wywalczyła awans bezpośredni.
Ważniejsze od tego co działo się w sezonie, było to co potem – kariery zakończyli bowiem Julian Bacza i Lesław Misterek oraz Andrzej Biegański – żywe legendy Klubu związane z nim od juniora. Pozostali oni w Klubie – Andrzej Biegański został trenerem pierwszego zespołu, Lesław asystentem, Julian jako scout.

Sezon 73.

Biało-Zieloni grając ofensywnym ustawieniem 2-5-3 – podporządkowanym celom szkoleniowym – zajęli 5 -te miejsce i rywalizowali w barażu, który jednak gładko wygrali 5-1. Był to jubileuszowy, 10-ty sezon w V.151 lidze, w tabeli wszechczasów której, BZB zajmują 3-cie miejsce.

Sezon 74.

Drużyna zmieniła plan szkoleniowy oraz podstawowe ustawienie na 3-5-2. Tak skomponowana drużyna bez problemów rywalizowała w lidze zajmując trzecie miejsce zaś największym pozytywem okazali się wychowankowie Stempień i Wasyliszyn (najlepszy strzelec sezonu: 7 ligowych i 6 pucharowych trafień).